Legendarisch Lowlandsconcert: Mumford & Sons (2010)
Het is warm, erg warm. De Alpha zit vol en stroomt over richting de heuvels aan de zijkant. Sommigen zitten, zonnebril op, biertje in het gras. Anderen staan en dansen mee. Zaterdagmiddag, 21 augustus 2010, rond kwart voor vijf. Het ultieme geluksgevoel komt van Mumford & Sons. Dit is het verhaal van hoe ze tijdens ‘Little Lion Man’ een heel festival in het borstzakje van hun houthakkersbloes staken.
- Setlist
- 1. Sigh No More
2. Awake My Soul
3. Roll Away Your Stone
4. White Blank Page
5. Nothing Is Written
6. Little Lion Man
7. Lover of the Light
8. Thistle & Weeds
9. Timshel
10. Winter Winds
11. The Cave
12. Dust Bowl Dance
We weten niet goed waar het aan ligt. De vier mannen op het podium, netjes op een rij, zijn niet buitengewoon. Toetsenist Ben Lovett heeft zich in een vormeloze polo gehesen, man-met-de-banjo Winston Marshall komt vaak niet goed uit zijn woorden als hij zich tot het publiek richt met een praatje. Frontman Marcus – rood-zwart geblokt bloesje, zwart haar in een lok van zweet, snorretje van een dag of twee – lijkt soms wat verlegen, beduusd. Op elk applaus volgt een bescheiden bedankje. Ze hebben het Nederlandse woord geleerd. ‘Tankjawel.’
Ze ogen vermoeid, dat ook, na de lange tour die al achter de rug is. Bovendien kunnen ze de hits niet eindeloos aan elkaar rijgen, want er is slechts dat ene album, waarvan inmiddels drie singles bij het grote publiek in de week zijn gelegd.
De lichte ongemakkelijkheid, de bloesjes, de banjo. Het zou oubollig moeten zijn. Maar dat is het niet. Het is onweerstaanbaar.
Het duurt even voordat de ban gebroken is. De vier lijken overweldigd te zijn door het toegestroomde publiek. Als Lovett het publiek bij opkomst begroet, laat hij meteen een stilte vallen die op elke eerste date dodelijk zou zijn geweest. Maar in de ogen van het gewillige publiek is de onhandigheid vooral charmant. Toe maar, lijken we massaal te willen zeggen. Toe maar, voel je maar thuis.
“I didn’t know it could be so hot in the Netherlands”, zegt Lovett even later, nadat het nieuwe nummer ‘Nothing Is Written’ is gespeeld, maar ook dat valt snel dood. Markus maakt een klein praatje met de roadie die hem een andere gitaar komt brengen. Hij haalt een handdoek langs zijn gezicht en door zijn haar.
Dan: ‘Little Lion Man’.
http://www.youtube.com/watch?v=w2cRMYzGYcE
De eerste minuut van het nummer geeft nog de mogelijkheid tot het nemen van foto’s. Verschillende handen met mobieltjes gaan de lucht in. Op de heuvels staan rijtjes mensen aarzelend te dansen, terwijl degene van het groepje die bier gehaald heeft ertussendoor manoeuvreert. Daarna is er die banjo. Handen gaan de lucht in, voeten van de grond. En er is dat ene zinnetje, dat zo heerlijk mee te zingen is. Het is bijna ironisch dat woorden die het ultieme falen toegeven zo’n overwinning meebrengen. ‘I really fucked it up this time.’
Als ‘Little Lion Man’ richting de brug gaat, ziet frontman Markus tienduizenden aan zijn voeten liggen, en twee keer zoveel handen op elkaar gaan. Zes nummers zijn ze onderweg, en mooier wordt het niet. Meisjes zingen en dansen en stralen van oor tot oor. Jongens hoeven niet langer voor zich te houden dat ook zij woord voor woord kunnen meedoen. Marcus laat een ontwapenende glimach zien. De zege is binnen: Mumford & Sons wint Lowlands 2010.
Na de laatste zin van het laatste nummer, ‘Dust Bowl Dance’, is er duidelijk ontlading te zien op het gezicht van Marcus. In één klap is hij weer die schuchtere jongeman. Hij doet een stapje achteruit. De triomf galmt nog na in hoe hij uitgeput nog eenmaal een handdoek langs zijn voorhoofd haalt en hem dan de lucht insteekt. En je ziet hem denken wat de uitzinnige Alpha ook massaal denkt: hier is een festival voor bedoeld.
De illustratie boven deze tweede aflevering van Legendarische Lowlandsconcerten werd speciaal voor Lowlove gemaakt door Milou van Montfort.
We hebben ons uiterste best gedaan de genoemde feiten te toetsen aan de waarheid en de eigenaren van door ons gebruikt foto- en videomateriaal recht aan te doen. Als er iets niet klopt, of we hebben ten onrechte je beeld gebruikt, laat het ons dan weten.
22 reacties
Mustachelove
Wat was dat inderdaad echt geweldig gaaf (:
Jeroen
Dat was zeker een heel gave show om bij te zijn!
Rick
Het was idd geweldig!!! Hoop dat ze nog een keertje terugkomen!
En setlist is fijn erbij, kan alleen lover of the light en nothing is written niet vinden op spotify..
Peter
@Rick: Nee, dat waren nieuwe nummers. Misschien op het (nog te verschijnen) tweede album?
witteman
Ik weet niet of dit concert in het rijtje ‘Legendarische Lowlandsconcerten’ past.
VUIG
@Witteman Daar kunnen we eindeloos over twisten natuurlijk.
Peter
@witteman @VUIG Ja, de lijst zal nooit compleet zijn en nooit iedereen behagen. Geeft niks. Maar toen we onder lezers de vraag stelden, kwam dit concert héél vaak naar voren als favoriet van de meest recente edities :-)
JoopH
Als dit al legendarisch is dan mag ik hopen dat echte legendarische shows als de Beastie Boys, Prodigy, Arcade Fire er ook tussen staan.. Maar goed de doelgroep die daar was zit niet op dit soort sites.
Robert
Van de laatste vijf jaar inderdaad één van de beste optredens van Lowlands. Het ging echt he-le-maal los, en ze genoten er echt zichtbaar van. Dit was er eentje om niet te vergeten.
Peter
@JoopH The Prodigy? Vorige week nog!
Sijhtam
@JoopH Arcade Fire in de Grolsch, met Will bovenin de tent was zeker legendarisch en het is zonde als die niet aan bod komt.
Maar Mumford and Sons was zeker in 2010 één van de beste optredens, samen met Jonsi.
Anthony
Ik vond dit fantastisch. Zo vaak teruggekeken via 3voor12. Vooral dat shot waar een vrouw in beeld komt met op haar shirt ‘dit zijn mijn toppers’ en dat het publiek wild gaat. Fantastisch!
Mark
Stond voorraan. En heb al 8 edities LL achter mijn naam staan, en dus ook meerdere legendarische concerten.
Kippenvel, als ik ook maar 1 akkoord hoor van welk nummer dan ook van Mumford and Sons. Over (muziek)smaak valt niet te twisten. Wel over een gevoel van saamhorigheid, geluk en plezier. Kortom, een festivalgevoel. En die was daar sterk aanwezig!
The Dude
Ik vond het niets. Dit kan natuurlijk aan mijn muzieksmaak liggen, maar ben halverwege weggegaan om biertjes te halen en terug te komen voor NOFX die er na in de Alpha stonden.
Mumford & Sons is denk ik niet helemaal mijn ding. Teveel gehyped als je het mij vraagt.
Willie
Dat dit naar voren komt in de reacties geeft aan dat Lowlands hard op zijn retour is. Ik vind het een leuke band, het optreden zelf overgeslagen,omdat ik ze maanden er voor voor 200 man heb gezien en het nooit beter kon zijn dan Admiral freebee die tegelijkertijd speelde, maar kan me slecht aan de indruk onttrekken dat veel mensen dit optreden noemen omdat het dat jaar zo’n beetje de enige act was die men kon vanwege dat hitje.
Maakt we wel erg benieuwd naar de overige 9.
Liske
Geweldig optreden. Lekker ongecompliceerd een mega eenheidsgevoel. Soms hoeft het niet zo verantwoord te zijn.
VUIG
@Willie Wel een beetje onzin dat Mumford And Sons de enige band was die men zou kennen en dat het daarom zo druk was… Ook The Kooks en Snow Patrol stonden er (niet mijn bands overigens maar qua hits bekender dan Mumford And Sons).
De verrassing van dit concert was juist dat een band, die zoals jij zei een paar maanden eerder nog voor 200 man speelde, op Lowlands een volgepropte Alpha op zijn kop kon zetten. Het was een hype, maar ze maakte het waar. Dat vind ik best legendarisch.
kariend
Heerlijk optreden, het geluid was warmer en mooier dan op de cd, dit was voor mij in 2010 echt een hoogtepunt!
Mensen die erover zeuren; er zijn niet voor niets meerdere optredens tegelijkertijd, dan kan je het gewoon overslaan en je genot ergens anders halen. Voor mij was dit wel genieten.
willie
Ok VUIG, dat mensen die andere 2 slechte bands ook kennen die geef ik je, maar er gingen niet meer mensen in dat zaaltje van 200 man, animo op Crossing border was veel groter, dus dat argument valt weg, u mag het legendarisch vinden, ik heb daarover een andere mening, het is treurig dat dit in de top10 staat, maar staat wel voor Lowlands anno 2012.
@Karien: dat het goed was geloof ik, maar we hebben het hier over DE 10 legendarische concerten op Lowlands en dat geloof ik niet, blijf nog steeds wel nieuwsgierig, zijn er nog 8 te gaan.
maskolnikov
Oke Willie, je bent er dus niet bij geweest maar desondanks kun je beoordelen dat het niet legendarisch was? Bijzonder…
DefisDre
Het is Willie zijn smaak niet, dat kan. Dat iets als commercie er weer bij wordt gehaald is dom. Heeft er niks mee te maken.
Ik vond dit echt een geweldige performance. Zeker als je vergelijkt met hun optreden op Pinkpop laatst. Een stuk minder!
Willie
Nuance, want ik was er inderdaad niet bij, maar kan me niet voorstellen dat het legendarisch was, op basis van verhalen van anderen (ik heb iedereen in de groep waarmee ik was er heen gestuurd), op basis van wat ik eerder heb gezien en gehoord.
Niet mijn smaak? Defis? Ik heb het idee dat er hier nogal slecht wordt gelezen en men de minste geringste kanttekening ergens bij gewoonweg niet kan en wil accepteren.
Maar goed ik vergeet wel eens dat men hier alleen maar zuurstokzoeteblije verhalen wil hebben.
Hopelijk komen er ook nog een paar uit de oude doos, zou wel willen lezen over Buckley of Shellac, waar Bob Weston een beuker in het publiek toeroept “You know what we do with guys like you in America?” “We kill them” of over Pavement. Optredens van voor mijn tijd, maar waarvan je kan inschatten dat het legendarisch zou kunnen zijn geweest.
U kunt niet meer reageren.