Interview 19 jun

Het kantoor van Peter te Bos is eigenlijk een jongenskamer. Maar niet gevuld met posters van zijn favoriete voetballers, of poppetjes van tekenfilmhelden. Rapid Razor Bob is de held in het universum van de man achter het artwork van Lowlands.

“Kijk eens wat ik gekregen heb. Een fles Four Roses, voor het ontbijt”, vertelt Peter te Bos (van 24 december 1950) lachend tegen zijn collega Wouter van der Struijs. Het rock ‘n’ roll-hart klopt dus nog steeds bij de zanger van Claw Boys Claw, al blijft de fles tijdens het gesprek ongeopend.
Van zijn band komt als het goed is begin 2013 een nieuwe plaat. Maar Claw Boys Claw is slechts één van zijn vele creatieve hersenspinsels. Op het kantoor van zijn grafisch ontwerpbureau Twizter, in het centrum van Amsterdam, is zelfs amper een spoor te vinden van zijn groep. De ruimte staat vol met poppetjes en maquettes en hangt nog voller met posters en tekeningen. Allemaal artwork voor Lowlands, want dat is al sinds de tweede editie van het festival in 1994 zijn belangrijkste bezigheid.

De eerste kennismaking met de organisatie verliep niet bepaald geweldig. “Het klikte gewoon niet tijdens de pitch. Ik vond dat ze zulke domme vragen stelden. Ik dacht: moet ik voor deze mensen werken? Een paar uur later belden ze of ik in elk geval een logo wilde maken. Fantastisch! Want ik heb natuurlijk een grote bek, maar ook een klein hartje.”
Hij moest het festival een gezicht geven. Destijds was er geen logo. Te Bos ging aan de slag zoals hij nog steeds doet. Vooral met pen en papier dus. Maar soms ook knutselend met hout, karton of tape.
Met zichtbare liefde pakt hij zijn schetsen voor de editie 2012 erbij. Het is een bonte verzameling van tekeningen, kreten en plakband. Maar uiteindelijk destilleert dat ieder jaar dus in een nieuw thema, nieuw artwork en een andere versie van Rapid Razor Bob.

Hoe ontstond Rapid Razor Bob?
“Lowlands had geen spokesman, zoals Jan Smeets bijvoorbeeld wel is bij Pinkpop. We hadden tot begin jaren nul al wel een soort maantje als logo, maar Eric van Eerdenburg (festivaldirecteur, red.) en ik dachten: we flikkeren dat ding er uit.
Ik had toen al wel de LLowhat getekend, een pet met voelsprieten. Het idee was: als je die pet op iemand zet, of op een steen, of op een dildo, is het meteen herkenbaar als Lowlands. Uit die LLowhat is Rapid Razor Bob ontstaan. En die naam kwam gewoon ineens in me op. Er zit geen hogere wetenschap achter.”

Waarom maak je eigenlijk elk jaar een nieuw thema en bijbehorend artwork?
“Het drukt uit dat het festival constant in beweging is en het is handig als pr-middel. Kijk, in de vormgeving moet een lijn zitten, maar het moet wel elk jaar fris zijn.”

Hoe ontstond het thema Free State Of LLow?
“Eric van Eerdenburg geeft me volledig de vrijheid met een thema aan te komen. Met de term Free State of LLow zit ik al jaren in mijn hoofd. Het is toch ook een raar gegeven: één keer per jaar, in een dorp waar niemand wil wonen, verrijst er een stad waar mensen komen die anders zijn. Ze willen partyen, bandjes ontdekken. Het is een soort vrijstaat. Nu was het de tijd om dat aan te dikken. Want in alles wat we doen, zit een grote dosis humor. Free State Of LLow, wat een flauwekul eigenlijk. Maar er zit wel een gedachte achter.”

Denk overigens niet dat hij al een lange lijst heeft van mogelijke thema’s voor 2013. Te Bos begint elk jaar met een vrijwel leeg vel. Letterlijk en figuurlijk. Al komt er natuurlijk wel altijd iets uit wat herkenbaar Lowlands is. “Dat is het mooie, als je zo lang een opdracht doet. Je kunt er echt een verhaal in brengen. Zo heeft Rapid Razor Bob een baby, daar kunnen we in de toekomst iets mee doen. Ik heb ook ideeën hoe hij geboren werd en of het een jongen, meisje of androgyne is.”
Uiteraard heeft hij regelmatig de neiging alles overhoop te gooien. Het meest radicaal doet de designer dat met de site. Dat komt hem steevast op een storm van kritiek te staan van bezoekers. “Ha, de reacties zijn inderdaad niet van de lucht. Of ik dat expres doe? Ik ben natuurlijk wel een beetje een pestkop.”
Maar Te Bos kan wel uitleggen waarom hij de site maakt zoals hij is. Er zijn volgens hem te veel regels binnen webdesign. Hoe groot een button is, waar die moet staan. “Flauwekul. Je moet de sfeer waar een evenement voor staat, overdragen op een site. Je moet een site nooit behandelen als een brochure, daar pas ik voor. De sfeer van Lowlands is: hoppen, keuzes maken, een beetje moeite doen om te ontdekken of iets een knop is of een valkuil. Ik ben niet op de wereld gezet om de halve mensheid te pamperen. Gebruiksonvriendelijk? Ach, zo lang je scherm niet ontploft…”

In een kast van zijn kantoor annex Lowlands-museum staat ook een maquette van de entree. Te Bos doet niet alleen de festivalkrant en het artwork, maar ook een groot deel van de aankleding van het terrein. Receptie, backstage, lichttorens, het komt allemaal van hem. “Er zijn ook andere kunstenaars die hun eigen projecten doen. Zo was er vorig jaar de skippyballenbak. Dit jaar bouwt iemand een Belgisch postkantoor.”

Heb je ook daar niet de neiging het soms helemaal anders te doen?
“Ik zou het geweldig vinden als op zaterdag bijvoorbeeld de Alpha ineens verplaatst is, of het meeting point. Of dat het veld ineens paars is, of dat elke dag de kleur van de tenten verandert. Maar dat stuit op logistieke problemen, en je hebt met budget te maken. En als ik advocaat van de duivel mag spelen: ik ben ook niet blij als ze bij de Albert Heijn overnight de hele winkel veranderd hebben en ik niet meer weet waar de worst ligt.”

Geen zin om de entree te veranderen bijvoorbeeld?
“Het probleem is: dat ding is zo’n icoon geworden. Als je een foto ziet van een stelletje op het festival, zie je altijd die fucking entree. Wat zou de kaasmarkt in Alkmaar zijn als er ineens alleen peren waren?
Uiteraard zijn we continu bezig met nieuwe ideeën. Oorspronkelijk wilden we bij de entree ook een verhoogd platform maken bijvoorbeeld, vol met fietsen. Als mensen daarop klommen, zou er meer rook uit de schoorstenen komen als ze harder gingen fietsen.”

Hoe ziet het festival er bij de 25ste editie in 2017 uit?
Ik vermoed nog meer luxe. Dat heeft met de tijdgeest te maken. Misschien is er dan wel een camping met alleen vakantiehuisjes. Het lijkt me ook geweldig om de hoogte en de grond in te gaan: bijvoorbeeld onderaardse beatkelders. En een hoteltoren midden op het terrein. Daar kunnen dan tien stellen, man-man, man-vrouw of vrouw-vrouw, een nacht slapen winnen in een schoon bed.”

Tot slot: waar is de wortel gebleven?
“Die hebben we niet meer. Ach, de mensheid praat nu over die wortel, maar de eerste keer dat het kreng er stond, was het meer een leeggelopen condoom dan dat hij fier rechtop stond. We hadden het plan om de wortel ritueel te begraven bij de opening van het festivalterrein op vrijdag, maar dat is er niet van gekomen.”