Nieuws 14 aug

Met programmakrant, iPhone of Android app in de hand en muziek continu over de speakers zijn ook wij aan het puzzelen voor onze persoonlijke routes, uitvalswegen, noodstops en verwachte files. Eén keer per jaar stappen we uit de anonimiteit (voor die valse bescheidenheid is een reden, believe us) om te tippen wat je echt moet gaan zien. Zwaar tendentieus, nauwelijks gefundeerd en misschien wel kwetsend.

Bas

De persoonlijke favoriet: Diep in de nacht toveren Marcel Dettmann & Ben Klock de Bravo om tot een duistere kathedraal van minimal techno.
De dark horse (verrassing): Rizzle Kicks maakt hiphop zoals die hoort te zijn: positief, opzwepend en met een live band gespeeld.
De headliner: Nicolas Jaar. Vernieuwend en toegankelijk, elektronisch en toch live, Jaar weet het allemaal te combineren tot een broeiend mengseltje.
De afrader: Of Monsters And Men. De term ‘one hit wonder’ is waarschijnlijk voor hen uitgevonden. Al is het wel een fijne hit.

Eileen

De persoonlijke favoriet: De cd An Awesome Wave heeft inmiddels overuren gedraaid. Ik ben erg benieuwd hoe de heren van Alt-J de elektrofolkindiepopmix live gaan brengen.
De dark horse: Producer Sascha Funk en zijn vrouw Julienne Dessagne, Saschienne, hebben een driehoeksverhouding met hun mooie toegankelijke minimaltechno. Saschienne spreads the love!
De headliner: Er is al van alles gezegd en geschreven over Dave Grohl en zijn mannen maar Foo Fighters is en blijft een band van wereldformaat met retestrakke liveshows.
De afrader: Voordat ik ook de beerput over Go Back To The Zoo opentrek: The Kik. Leuk geprobeerd, maar de Nederlandse Beatles? Kom op zeg!

Liske

Persoonlijke favoriet: Live is The Antlers één groot bombastisch spektakel wat als een donderwolk op je afkomt en waarvan je echt moet bijkomen.
De dark horse: Dope D.O.D. beschikt over spugende raps met dubstepbeats die een tent doen ontploffen; vooral doen wat Skits Vicious, Jay Reaper en Dopey Rotten je bevelen, ‘motherfuckers’.
De headliner: (al staat hij slechts in de India…) Bij James Vincent McMorrow wordt het een uur lang kippenvel en absolute stilte door de engelenzang en magische melodieën.
De afrader: Naar Go Back To The Zoo mag je alleen heen als je een vijftienjarige meisje bent of als je op Pinkpop bent beland; anders is er geen excuus.

Mandy

De persoonlijke favoriet: Drie dagen verfijnde indie en singer wongwriter ballades is niet te doen. Ik verlang nu al naar de snoeiharde gitaar van Derek Edward Miller en de hitsige refreintjes van Alexis Krauss, oftewel Sleigh Bells.
De dark horse: Wat is die Merrill Garbus van tUnE-yArDs toch een heerlijk raar wijf. Ze tovert de gekste keelklanken uit haar beschilderde smoeltje en weet daar met loops en beats een opzwepende Afrikaanse paringsdans van te maken.
De headliner: In 2009 waren The Maccabees in de Charlie zo goed dat zelfs Florence verliefd in de coulissen toekeek, nu een terechte Alpha-act. De Maccabee-jongens zijn meesters in het opbouwen van onderhuidse spanning die steeds op je juiste moment losbarst, heerlijke festivalband.
De afrader: Hele fijne eerste plaat, matige tweede plaat en daarna veel gekibbel bij Bloc Party en een belabberd soloproject van Okereke. Nu weer bij elkaar voor de contractueel afgesproken vierde; voor mij een welkome eetpauze in mijn blokkenschema.

Marijn

De persoonlijke favoriet: Vanaf het moment dat de plaat van Django Django uit kwam was al duidelijk dat het dé festivalanthem van dit jaar zou gaan worden. Een gegarandeerd feestje.
De dark horse: Alt-J komt uit het niets en is hard op weg om een plekje bovenin mijn lijstje van beste albums van 2012 te claimen. Bijkomend voordeel: Ik vergeet nooit meer hoe ik een driehoekje tevoorschijn kan toveren.
De headliner: Origineel en afwisselend, The Black Keys gaat met gemak de 15.000 man in de Alpha vermaken. De enige Alpha-act die ik per se wil zien, en voor mij dus bij voorbaat al de onbetwiste headliner van Lowlands 2012.
De afrader: Laat de huis-tuin-en-keuken-wubwubwobjes van Skrillex voor wat het is en besteed die tijd liever bij de veel spannendere electronica van John Talabot in de X-Ray.

Mark

De persoonlijke favoriet: Een fantastisch concert proberen te herbeleven is meestal geen goed idee. Toch waag ik het erop bij Whitest Boy Alive. Ik teken er al voor als ze maar half zo goed zijn als in 2009.
De dark horse: Mag ik ook twee bandjes opgeven? Nee? Mes op de keel, pistool op mijn hoofd; ik kies voor de rock ‘n’ roller van de 21ste eeuw Willy Moon. (Boven soulman Charles Bradley. Zo, heb ik het toch gezegd)
De headliner: The Black Keys. De headliner op Lowlands die het allemaal in huis heeft. Hits (Lonely Boy), meezingers (Dead And Gone) en trackrecord van goede optredens.
De afrader: De populariteit van Triggerfinger is mij een volkomen raadsel. Alles wat deze band doet is al eerder gedaan – en veel beter. Zelfs hun hit I Follow Rivers haalt het niet bij het origineel.

Peter

De persoonlijke favoriet: Je moet hem toestaan je hart in te kruipen, met die krulletjes en vreemde tekstjes en kleinkunstknipselmelancholia, maar eenmaal daar ben je er dankbaar voor. Spinvis maakte het beste album van 2011.
De dark horse: Ze zullen het als India-opener op de vrijdagmiddag erg lastig hebben meteen een uitblinker te zijn, maar de plaat van Cloud Nothings is jaarlijstjesmateriaal en het negen minuten durende ‘Wasted Days’ is hét rockanthem van 2012.
De headliner: Skrillex in de Alpha, spannende electronica van Talabot in de Xray? Laten we niet vergeten dat de zaterdagavond ondertussen ook The Walkmen in de India aanbiedt. Hoogopgeleide indierock.
De afrader: Oe, durf ik dit te zeggen? Nou, vooruit. Uiteraard hebben The Shins een kruiwagen vol indiepopklassiekers bij zich, maar de laatste plaat viel toch wat tegen en toen ze in maart in de Melkweg stonden, ontbrak het aan interactie en speelplezier. Het zag eruit als… werk.

Remco

De persoonlijke favoriet: Leuk dat er in de Lowlands-programmakrant trots wordt gesproken over een ‘kleine CO2-footprint’, maar waarom dan Sleigh Bells boeken? Bakken (kern)energie van het vuilste soort zullen over het India-publiek worden gesmeten en mij hoor je niet klagen.
De dark horse: Als albumartiest vind ik Four Tet’s mix van elektronica & psychedelica betoverend en retespannend. Ik ben benieuwd of hij die spanning in zijn hele live-set kan vasthouden.
De headliner: Alles wat Triggerfinger doet is al eerder gedaan, en dit trio voegt er live een vette groove en humor aan toe. Kan niet wachten tot ‘My baby’s got a gun’ weer door de Alpha dreunt.
De afrader: Example. Zolang Radio 538 de organisatie van Lowlands niet verzorgt mag deze David Guetta / Calvin Harris / Chase & Status adept met pek en veren uit de polder worden gejaagd.

Ruud

De persoonlijke favoriet: De livereputatie van Django Django is hen vooruit gesneld en dat terwijl ze pas één album op zak hebben. Dat die plaat een van de meest verfrissende albums van 2012 blijkt, is een fijne bijkomstigheid. A must see!
De dark horse: Charles Bradley. Deze zestiger, getekend bij het Dap Tones label, combineert de subtiliteit van Otis Redding met de sexiness van James Brown. Zelden werd in de polder van Biddinghuizen soul op deze manier ten gehoren gebracht.
De headliner: Ben al jaren weg van de dansbare feel-good ‘rock’ van deze nerds, maar heb ze nog nooit live gezien. Ik heb daarom met mezelf afgesproken dat dit jaar alles moet wijken voor Hot Chip.
De afrader: Dat de gebroeders Hieltjes opnieuw op Lowlands staan vind ik een belediging voor de vele Nederlandse bandjes die wel vernieuwend bezig zijn. Ik was al geen fan van hun hapklare ‘indierock’, maar na hun herhalingsoefening Shake A Wave is echt alle aandacht verdampt voor Go Back To The Zoo.

Sander

Persoonlijke favoriet: WhoMadeWho doet een beetje denken aan Editors op sommige momenten, maar is tegelijk in veel opzichten uniek. Op deze muziek ga je waarschijnlijk ter plekke verliefd worden.
Dark horse: Als je op zondag uit je tent rolt en haast niet meer op je benen kan staan, geeft Sleigh Bells je aan het einde van de middag weer genoeg energie om nog een hele nacht door te gaan.
Headliner: In lijn met artiesten als Justice en The Subs geeft Modeselektor een grootse show waar je nooit genoeg van krijgt en die je niet snel vergeet. Helaas wel precies tegelijk met eerdergenoemde favoriet WhoMadeWho.
Afrader: Aan dubstep op deze editie van Lowlands geen gebrek, echte liefhebbers weten dus wel hoe ver ze bij Skrillex uit de buurt moeten blijven.