Interview 15 jul

“We hadden drie gehaaide Amerikaanse meiden laten invliegen voor de eerste Tïtty Twïster. Als er zo’n aangeschoten jongen kwam met geld om ergens bij de meiden tussen te stoppen… Dan pakten die meiden het geld af van die man, namen een slok van zijn bier, spuugde het bier in zijn gezicht, plakten het geld op zijn voorhoofd en draaiden zich om, om met hun billen het geld van zijn voorhoofd af te halen.”

Aan het woord is Joost van Bellen: Mr Tïtty Twïster, Mr. Lowlands Rave, DJ, producer, schrijver, en vooral liefhebber. Van Bellen heeft vanaf 2004 ieder jaar – met uitzondering van 2006 – op Lowlands gestaan als DJ, performer of stalmeester. Een vaste waarde in de Lowlandsfamilie. En als we eenmaal praten over één van zijn favoriete meerdaagse festivals, is hij niet te stoppen.

Wanneer was jouw eerste keer op Lowlands?
“Mijn eerste keer was een acid house revival set in een bomvolle India (Oud Hollandsch Acid Feest, 2004). Ik had een beroemde Engelse MC meegenomen, MC Kinky. Die werd zo dronken, ze liet haar broek zakken op het podium. Dat heeft in ieder geval indruk gemaakt.

In 2005 moesten 2manydj’s afsluiten in de Bravo op zondagavond, maar die waren zo moe dat ze tegen mij zeiden ‘Joost, we trekken het niet, ga jij maar’. Toen moest ik opeens om 03.00 de Bravo gaan afsluiten. Ik kreeg een beetje dat André Hazes-effect, ik wilde het liefst over m’n nek gaan van de zenuwen en huilend weglopen. Uiteindelijk vond ik mezelf weer, en toen was het feest. Gelukkig… (lacht). Ik heb geloof ik drie keer achter elkaar de Bravo gedaan, en toen kwam de Lowlands Rave vanaf 2009 in de India.”

Toen had je die briljante dj naam, Kenny Harder.
“Iemand kwam via Twitter met Kenny Harder. Dat was een erg goede naam, ook omdat het toen niet zo hard kon ’s nachts. Er werd voorafgaand aan Lowlands Rave gecommuniceerd dat er een belangrijke dj kwam. Ja, de mythe van Kenny Harder. Dat was ik dus maar.”

De Lowlands Rave heb je drie jaar gedaan, hoe kijk je daar op terug?
“De opdracht was ‘alles met een rave-feel kunnen we draaien’. Ik merkte dat de eerste keer veel meer platen herkend werden dan later. Binnen die drie jaar was er eigenlijk al een ommekeer gekomen. Toen is $jammie the Money van Nobody Beats The Drums erbij gekomen en die is happy hardcore gaan draaien, dat sloeg in als een bom. Volgens mij dacht MOJO toen ‘nou is het genoeg geweest’ (lacht).”

Was Tïtty Twïster eigenlijk een reactie op de ogoNONogo, het ‘alles kan’-podium?
“De ogoNONogo had een dagprogrammering. Omdat zoveel nachtprogrammering bij Lowlands gaat over elektronische dansmuziek, moest er eigenlijk ’s nachts zo’n soort tent komen. Een jaar voor de Tïtty Twïster begon Eric van Eerdenburg al tegen mij van ‘heb je geen zin om zo’n tent te doen waarmee je begon’ (de Armageddon in 1985) en dat leek mij heel leuk.
Tïtty Twïster heb ik samen met MOJO verzonnen, de Tïtty Twïster zoals die was in de film From Dusk Till Dawn, mijn Armageddon-ding plus dus die hardrock karaoke die al bestond, en dan rijg je al die onderdelen aan elkaar.”

Eric van Eerdenburg zei in ons interview dat ‘we met de Tïtty Twïster dit jaar de randjes gaan opzoeken’. En ‘het is niet erg als de tent een keer leegloopt’.
“Dat was vanaf het begin al de insteek. Er werd gezegd: ’ook al zitten er maar twee mensen aan de bar, dan is het nog goed’. Maar de eerste keer kwam er meteen een ‘stampede’ binnen. De hype was gelukt.”

Mag jij binnen het Tïtty Twïster-concept alles doen?
“Alles kan, maar het moet wel die vuigheid hebben. Je zit natuurlijk ook met wetgeving, zo mag je geen seksshows hebben bijvoorbeeld. In het eerste jaar was Tïtty Twïster super vrouwonvriendelijk, terwijl het wel de meiden waren die het voor het zeggen hadden. Vorig jaar hebben we de vrouwelijke bodybuilders ertegenaan gegooid. En we hadden kleine mensen (in de volksmond dwergen genoemd) als security erbij, dat haalde een beetje de angel er uit. Dit jaar wordt het héél spannend. Ik wil er niet meer over verklappen.”

Hoe ziet de voorbereiding er uit?
“Ik werk nu met Lyoni van MOJO eraan. We spuien ideeën, praten, eten, wat drank erin. Nog meer ideeën. En dan gaan we op een bepaald moment kijken wat we kunnen verwezenlijken. Die ideeën worden ook bij Eric neergelegd, kijken of hij dat goed vindt. De eerste keer dat we het concept moesten presenteren was ik echt klaar voor een behoorlijke strijd. We moesten het voorstellen aan drie man op een rij, een soort Delftse inquisitie (redactie: MOJO is gevestigd in Delft). Ze zeiden eigenlijk niks maar wilden wel weten wat we gingen doen. Gelukkig waren ze uiteindelijk heel blij.”

Was jij drie dagen op Lowlands aanwezig, toen je de Tïtty Twïster nog niet deed?
“De eerste keer kwam ik alleen op de dag dat ik moest draaien, en de rest ben ik gewoon drie dagen aanwezig geweest. Dan ging ik zo veel mogelijk zien. Maar de laatste twee jaar heb ik nauwelijks iets anders gezien dan de Tïtty Twïster. Ik moet daar dan om 17.00 zijn tot 05.00 ’s ochtends, dan mis je het avondprogramma. “

Vind je het niet jammer dat je zo weinig bandjes ziet?
“Ja, dat vind ik echt heel erg. Heel erg. Ik ga sowieso naar een aantal buitenlandse festivals om veel bandjes te zien. Op Lowlands lukt dat niet meer.”

Wat zijn je mooiste en slechtste Lowlands ervaringen?
“Daar vraag je me wat…De mooiste ervaring is óf de Tïtty Twïster óf het onverwacht afsluiten van de Bravo in 2005. Dat was echt kippenvel. En ook toen ik in de Bravo draaide in het kader van mijn 25- jaar dj jubileum (2009). Ik begon met een ontzettend grote opblaassnor als rekwisiet die het podium op werd gereden op het thema van de Muppetshow, en daarna draaide ik Pon Da Floor van Major Lazer. Ik dacht ‘dat gaat exploderen’ maar dat was nog iets te vroeg. De slechtste ervaring was dat de bak met CD’s met de telefoon van dj Wannabeastar werd gestolen terwijl ze aan het draaien was. Ze was echt in paniek.”

Wat maakt Lowlands voor jou speciaal?
(na erg kort nadenken) “Dat het drie dagen is, dat het een festival is waar je duidelijk merkt dat het alternatief is, dat er heel goed geprogrammeerd wordt, dat de sfeer gemoedelijk is, dat ze de meest indrukwekkende backstage hebben die ik ken. En ik ben al op veel plaatsen geweest. Die liefde van iedereen die de Lowlandsstad weer opbouwt, dat voel je. Dat maakt het heel bijzonder.”

Wat zou jij willen veranderen als jij de baas zou zijn van Lowlands?
“Ik zou graag naast X-Ray een jong, raar nest erbij willen hebben waar experimentele dingen gebeuren. Plus een goed punkhol. En zo’n twee of drie grote, ouwe namen. Ik vind nog altijd dat Kraftwerk op Lowlands moet staan. En misschien mag er tegenwoordig wat meer humor in komen. Er wordt best wel serieus geprogrammeerd. Maar niet van die tuttige muziek, die meezingspektakels van begin 2000 hoeven van mij niet.”

Wat vind jij tegenwoordig toffe muziek die jij graag op Lowlands zou willen zien?
“Disclosure is geweldig. En ik zou wat meer van die hele smerige zwarte muziek willen zien. Die hele bounce beweging uit New Orleans met Big Freedia als grote held. Ken je die? Zo’n grote, donkere supernicht. Eigenlijk alleen maar konten schudden. Verder de nieuwe gay-hiphop: Mykki Blanco, die is half man half vrouw en heeft haar lichaam onder getatoeëerd als een vunzig toilet. Het is eigenlijk een soort gay-ness in zwarte muziek die ik op Lowlands nog mis. “

Heb jij het publiek zien veranderen?
“Ik mis nu de echte metalheads en de punkers. Daardoor lijkt het publiek minder divers. Aan de andere kant merk ik toch dat er veel meer gay is gekomen op Lowlands.”

Eric heeft gezegd dat er meer ‘hard’ zou komen deze editie.
“Dat zou goed zijn. Ik vond dat het drie jaar geleden kwalitatief echt heel hoog was, maar ook wel soft. Ik miste een soort vuigheid en smerigheid, een soort ‘anti’. Het was wel alternatief maar het schopte nergens tegenaan. The xx is prachtig en alternatief, maar je krijgt er geen klap van in je gezicht. En dat zeg ik dan als vijftigjarige house-opa.”

Wij zijn benieuwd wat jouw mening is ten aanzien van een aantal steeds terugkerende ‘klachten’ op onze en andere sites. Dat zijn: Op Lowlands draait het nu meer om het nachtprogramma , bandjes zijn minder belangrijk. En: Mensen komen om te feesten in plaats van voor de muziek.
“Door de drukte rond Tïtty Twïster heb ik drie jaar geleden voor het laatst echt rondgelopen, toen was ik voor die scheiding heel bang. Maar ik zag dat alle tenten overdag ook vol stonden, dat de sfeer heel goed was. Dat beviel me heel goed.”

Vroeger was het mooier.
“Vroeger is anders en het verheerlijken van het verleden is een doodsverklaring aan het heden en de toekomst. Dus door te zeggen ‘vroeger was alles beter’ betekent dat het met jou beter ging, dat jij een leuker leven had vroeger. En dat is jouw probleem.”

Laatste vraag: Hoe staat het met het langverwachte boek?“
Ik heb een fictieve roman geschreven gebaseerd op mijn ervaring over de donkere kant van succes en de zucht naar faam. Volgende week ga ik mezelf drie weken opsluiten in een huisje op Ibiza om m’n boek te gaan herschrijven. Compacter maken en de rode draad zoeken, het is een gigantische bak woordendiarree. De essentie van het verhaal is zoek. Het is de bedoeling dat het volgend jaar april in de boekhandel ligt.”

En dan sta jij volgend jaar ook op het literatuurprogramma van LL.
“Ik hoop het. Mijn boek moet wel heel erg slecht zijn wil dat niet lukken.”