Nieuws 14 aug

Het publiek heeft gesproken via onze app: Editors is dit jaar de favoriete act op Lowlands. Maar naast deze Britten is er natuurlijk veel meer moois te ontdekken tussen de ruim 150 acts. Een paar kenners helpen je kiezen.

René Passet – journalist voor Oor, Kindamuzik en DJ Broadcast

Persoonlijke favoriet
Sadar Bahar – Dit word er zo eentje in de categorie: wat ik zojuist heb gezien, je gelooft het niet. Een klein zwart mannetje die glimlachend alleen maar singletjes opzet. Je herkent vrijwel niets, maar de hele tent staat op zijn kop, als het een beetje meezit. Bahar is wat liefhebbers een dj’s dj noemen. Een vinylpurist pur sang met een indrukwekkende collectie obscure disco en boogieplaatjes. Bahar draait hoofdzakelijk 7-inches die hij uit een schattig koffertje vist en met een doekje afpoetst voordat hij ze opzet. Daarbij helpt het dat hij de meest knuffelbare dj is, die ik ken. Wie hier niet met een glimlach vandaan komt, heeft azijn in z’n aderen.

Dark horse
Factory Floor – Binnenkort verschijnt hun debuutalbum op DFA, het label van LCD Soundsystem en er is al behoorlijk wat opwinding rond die plaat. Factory Floor bestaat sinds 2005 en bracht een aantal stoere, duistere singles uit die stoeien met post-industriele beats, electro en noise. Dat ze in het voorprogramma van Chris & Cosey stonden, levert veel bonuspunten op.

De headliner die je moet zien
Moderat – Zelfs als je weinig met dansmuziek hebt, gaat Moderat je overtuigen. Dat deed hun vorige show tenminste wel. Ik zag dit gelegenheidsproject rond Apparat en Modeselektor twee keer live en vond het twee keer geweldig en genre-overstijgend. Dit keer komen ze met een nieuwe show waarin 3D-beelden zijn geïntegreerd en waarbij wordt beloofd dat je niet alleen maar naar het podium hoeft te kijken om iets bijzonders te zien. Ik ben benieuwd.

De afrader
Disclosure – Ik ga best lekker op Disclosure’s debuutalbum. Zeker met een cuba libre voor mijn neus of op de fiets in de duinen met de zon op mijn kop. Maar laat je niet foppen met de aankondiging dat dit een liveshow is. Op Pitch kon je nummer na nummer Shazammen. Vrijwel alles stond op band. Toch zal de Bravo vrijdagavond uitpuilen voor de post-speed garage van de broertjes.

St. Paul – dj in de Grolsch-tent, Tivoli en de rest van Nederland

De verrassing
Traumahelikopter – Ik zag ze een jaar geleden nog spelen op een geïmproviseerd podiumpje direct naast de bar (tijdens het geweldige Kliko fest in Haarlem) en inmiddels jagen ze wekelijks overal bij elk podium het zweet op de muren.

Persoonlijke favoriet
Jagwar Ma, Goat, Low End Theory, Bombino, Siriusmo, Great Minds, Mikal Cronin, Kendrick Lamar – Mag ik nog even doorgaan? Een liefhebber vragen om één favoriete artiest is hetzelfde als Mart Smeets vragen naar één goeie karaktereigenschap.

De headliner die je moet zien
De Jeugd Van Tegenwoordig – Taal. Zottenklap. Beats. Pop. Hits. Nuggets. Liedjes. Bangers. Huiskamers. Festivals. Uit elkaar gaan. Bij elkaar komen. Oui oui, die lieden beheersen alles. ALLES.

De afrader
Nevermind – Niks ten nadele van de betrokkenen die ongetwijfeld heel erg hun best gaan doen, maar ik vind Nevermind een te intense plaat om gezellig te coveren.

Sandeman, bekend van zijn jaarlijkse Lowlands mixtape

De verrassing
Jagwar Ma – Jong snel en fris, psychelisch aanschurkend tegen Primal Scream en de Beta Band. De Django Django van dit jaar?

Persoonlijke favoriet
Factory Floor – Ze komen eindelijk met een debuutalbum maar maken al ruim vijf jaar geweldige popacidtechno singles. Live ook een absolute sensatie, mis het niet in de X-Ray op zaterdagmiddag.

De headliner die je moet zien
Nick Cave & The Bad Seeds – Ik zag Nick Cave dit voorjaar op SXSW en Primavera en was vooral bij die tweede show diep onder de indruk van zijn showmanschap. Hoogtepunten: Red Right Hand, The Mercy Seat en de songs van zijn laatste album.

De afrader
Geen afrader.

Norbert Pek – Journalist voor Nieuwe Revu & NRC Next, lijstjesmaker bij Perfects.nl

De verrassing
Half Moon Run – Het afgelopen weekend gezien op het Haldern-festival. Deze Fleet Foxes in overdrive pakte de tent helemaal in. Full Circle blijft in je kop rondzingen.

Persoonlijke favoriet
James Blake – Op de nieuwe plaat Overgrown heeft Blake zichzelf overstegen. De diepe gelaagde klanken gaan we in de buik voelen, zijn zang onder de huid.

De headliner die je moet zien
Franz Ferdinand – Deze Schotten gaan nooit maar dan ook nooit vervelen. De band is een tandem. Tien jaar oude nummers hebben nog niets van hun energie verloren. Benieuwd ook naar het nieuwe materiaal.

De afrader
Crystal Fighters – Hitje Plage is aanstekelijk, maar verder verandert alles wat dit gezelschap aanraakt in gruwel. De carnavaleske outfits zijn nog pijnlijker dan de muziek.

Mister And Mississippi – Hollands Talent en Lowlands debutanten

De verrassing
John Coffey – Energiek, breken de tent af, gegarandeerd een optreden om niet te vergeten!

Persoonlijke favoriet
Balthazar – Goede liedjes, toffe muzikanten, hele mooie platen gemaakt!

De headliner die je moet zien
Foals – Mooie sounds, catchy tunes en lekker dansen!

De afrader
Iedere band die op Lowlands staat heeft zijn plekje verdiend en heeft daar hard voor gewerkt. Daarnaast is er voor elke creatieve uiting op Lowlands wel een publiek. Geen afraders!

Harm Groustra – journalist bij OOR, Nu.nl en festivalinfo

De verrassing
Tom Odell – Another Love is een verschrikkelijk mooi liedje, maar live is Tom Odell veel meer dan dat zoete liedje. Verwacht geschreeuw, gebeuk en schuddende piano’s. En dat verschrikkelijk mooie liedje natuurlijk.

Persoonlijke favoriet
Gojira – Afgelopen jaar bracht Gojira in de vorm van L’enfant Sauvage zijn magnum opus uit en hoewel genadeloos hard, zitten er nog eens verdomd aanstekelijke melodielijnen in verstopt ook. Komen niet vaak in Nederland, dus niet te missen.

De headliner die je moet zien
Poliça – Toen Poliça begin dit jaar Paradiso binnenstebuiten keerde, droomde ik al van een mooie spot in de India op Lowlands. Dat is gelukt: een van de meest vernieuwende en overdonderende live-acts speelt zaterdagavond laat in de India. Editors komt later wel weer.

De afrader
The Knife – Met een boel goede wil valt er ongetwijfeld een intellectuele analyse over feminisme, genders en dit ‘concept’ van The Knife uit te persen, maar ik laat nog liever de tieten van Karin Dreijer Andersson op mijn rug tatoeëren, dan dat ik nog een keer naar die klucht moet kijken. Goede afsluiter wel voor de mensen die maandag moeten werken: hierna heb je nergens meer zin in.