Opinie 3 aug

Als de Lowlands-organisatie ergens een hekel aan heeft, is het zaken hetzelfde laten. Dus ook dit jaar gaat de indeling op het festivalterrein op de schop. En voor zover wij het kunnen beoordelen, komt dat het festival ten goede. Waarom? Leggen we uit.

De meest opvallende wijziging: Lima en Charlie hebben van plaats geruild. Liefhebbers van Balkan en andere exotische muziek zijn hun vaste plek naast Lake Lowlands kwijt en zullen tot voorbij de Alpha moeten wandelen. Niet prettig natuurlijk, en we vragen ons af of dat een voorbode is voor de plek van wereldmuziek in de programmering van Lowlands. Tegelijkertijd, met de opzet die tijdens de laatste edities bij (toen nog) de Charlie is geïntroduceerd, kan het ook wel eens een té knus hoekje worden.

Daar staat tegenover dat de Charlie wel vele malen beter tot zijn recht komt op de plek van de Lima. Zeker gezien de ijzersterke programmering op dat podium – Fuzz, DMA’s, Curtis Harding, The Districts, Wand en Viet Cong – verdient de Charlie een veel meer prominente plek, en die krijgt het nu.

Die nieuwe stek maakt het ook mogelijk om daar St. Paul met zijn boutique Checkpoint Indie te laten afsluiten. Eindelijk, EIN-DE-LIJK een goed indiefeestje na twaalven op Lowlands. We hebben er lang op moeten wachten. De sfeerloze galmtent Grolsch cq Heineken, die dit jaar opnieuw elke nacht een oneindige reeks luchtgitaartoppers serveert, kan ons al jaren gestolen worden.

Bovendien, op de schaarse momenten dat Charlie niets te bieden heeft, ligt India bijna om de hoek met The Antlers, Sahmir, Father John Misty, Courtney Barnett, Allah-las en Benjamin Clementine. Wie de betere indierock wil horen dit jaar, hoeft amper te lopen.

Ook de Echo en Juliet wisselen van plaats. We kunnen niet in de glazen bol kijken, maar vermoeden dat de Juliet daardoor kan groeien in omvang. Wie de rijen voor de Juliet kent, weet dat dat geen overbodige luxe is. En klopt onze veronderstelling over de groottes, dan zal de extra tent Watchdog voor documentaires de druk in de Echo wat wegnemen.

Wat nieuwigheden op het terrein betreft: er is wifi bij de horecagelegenheden, bleek vorige week. Of het goed werkt is natuurlijk afwachten, maar het is toch een aardverschuiving in vergelijking met drie jaar terug, toen je nog geen sms’je kon sturen zonder dat die pas de volgende dag aankwam.

Ten slotte. Lowlands is blijkbaar wel tevreden met de indeling van Cape Lowlands, het eerste deel van het terrein. Vorig jaar gooide de organisatie juist daar de boel flink om. Hacienda aka Groovetube weer lekker centraal, Bravo aan het uiterste einde en de India op de plek die de Bravo in 2013 innam.

If it ain’t broken, don’t fix it lijkt ons in dit geval ook het juiste adagium. De locatie van de Hacienda in 2013 was een faux-pas, dat zag de Lowlands-organisatie gelukkig ook snel in. Ook de Bravo komt aan de korte zijde veel beter tot zijn recht. Midden in het centrum liet de vaak uitpuilende tent geen ruimte voor iets anders. En dat het tussen India en Bravo misschien wat rustig kan zijn… ach, dan is er tenminste nog één plek waar je even rustig kunt zitten.